De afgelopen maanden is duidelijk geworden dat een deel van de bij ons bekende weigeraars inderdaad in het anoniementarief is geplaatst. Voor sommigen betekent dit dat hun inkomen is gehalveerd.

Veel mensen zijn echter niet bestraft. Een aantal werkgevers heeft besloten werknemers voorlopig niet te korten. Zo heeft bijvoorbeeld de Hogeschool van Amsterdam zelfs een kant en klare bezwaarbrief verspreid onder de mensen die geen kopie hadden ingeleverd, die slechts door de weigeraar ondertekend hoefde te worden. In plaats van het kopie wordt deze brief bewaard in de administratie. Bij andere werkgevers moet het personeel wat meer moeite doen en zelf een brief schrijven. Een aantal andere werkgevers heeft na dreigementen van de belastingdienst alsnog besloten mensen in het anoniementarief te stoppen. Daarbij gaat het er soms ruig aan toe; diverse werknemers merkten bij de uitbetaling van hun loon eind juli dat zij slechts een paar honderd gulden ontvingen, omdat zij met terugwerkende kracht tot anoniem waren verklaard. Het Ministerie van Onderwijs, Wetenschappen en Cultuur bedreigt weigeraars zelfs met disciplinaire maatregelen, bovenop de sanctie van het anoniementarief.

Een part-timer uit Den Haag, die door de sanctie nog maar 750 gulden per maand overhoudt, heeft een aanvullende uitkering aangevraagd. Die is hem geweigerd; zonder te kijken naar zijn vaste lasten kwam de Sociale Dienst tot de conclusie dat 750 gulden per maand voldoende is om van te leven. Je vraagt je af waarom een bijstandsuitkering voor een alleenstaande 500 gulden per maand meer is.

De afgelopen maanden is, in samenwerking met ons, door de Groene Amsterdammer bijna wekelijks geschreven over het wel en wee van weigeraars. Naast de motieven van individuele weigeraars en reacties van werkgevers hierop, zijn een aantal tips gegeven wat mensen zouden kunnen doen.

Op een bijeenkomst op 31 mei kwamen weigeraars uit het hele land bij elkaar om te praten over eventuele stappen als het tot kortingen zou komen. Eén van de aanwezigen deelde mede dat hij zijn werkgever, het FNV, voor de rechter zou slepen. Nader overleg met zijn advocate en mensen van de universiteit van Amsterdam heeft er toe geleid dat deze procedure niet is doorgezet. Duidelijk werd op deze bijeenkomst dat het wel mogelijk is om, zodra je in het anoniementarief bent geplaatst, een bezwaarschrift in te dienen bij de belastingdienst. De belastingdienst wijst vervolgens je bezwaar af in een negatieve beschikking, waartegen geprocedeerd kan worden.

Deze mogelijkheid werd opnieuw besproken op een bijeenkomst op 25 augustus. Op een vergadering waar 50 mensen aanwezig waren werden de volgende afspraken gemaakt:

* het AC organiseert een vergadering voor advocaten en andere deskundigen. Op deze bijeenkomst half september wordt uit de groep getroffen werknemers een aantal gevallen geselecteerd waarvoor geprocedeerd gaat worden. Naast de al genoemde procedure tegen de belas-tingdienst gaat het om een procedure tegen de Staat, en wordt toch nog gekeken naar de mogelijkheden van een procedure tegen een werkgever. * het AC opent een gironummer en organiseert een fonds dat borg moet gaan staan voor de proceskosten en waaruit procederenden financieel kunnen worden ondersteund als dat noodzakelijk zou zijn.

De derde afspraak was dat er op 22 september opnieuw een bijeenkomst zal plaatsvinden. Het is de bedoeling om dan eens uitgebreid te praten over andere zaken dan juridische. Vanaf het begin van de campagne tegen de identificatieplicht hebben we er naar gestreefd de WID te plaatsen in een breder kader van ontwikkelingen in de Nederlandse samenleving. De WID is de zoveelste maatregel in een reeks die tot doel heeft mensen zonder verblijfsvergunning uit te sluiten van de samenleving. Daarnaast moet geconstateerd worden dat de overheid zichzelf meer en meer de taak stelt te controleren en te registreren.
Tegen deze ontwikkelingen wordt betrekkelijk weinig geageerd. Voor een deel kan dit verklaard worden door de geleidelijkheid en gefa-seerdheid waarmee maatregelen worden ingevoerd en door het gevoel bij veel mensen dat er toch niets tegen te doen is. Wij willen op beide vlakken tegengas geven, door enerzijds de samenhang in veel maatregelen duidelijk te maken, anderzijds door met acties duidelijk te maken dat je wel degelijk iets kunt doen en dat dat ook zinvol is. Op 22 september willen we het over beiden hebben. De bijeenkomst begint om 17.00 uur, op het:
Wijkopbouworgaan Oud-West,
1e Helmersstraat 106C, Amsterdam.