Martinair stopt met groepsuitzettingen

In de vorige nieuwsbrief berichtten we over de bezetting van het hoofdkantoor van Martinair op 4 december jl.. Inzet van de bezetting was het losmaken van een discussie binnen het bedrijf over de medewerking van Martinair aan groepsuitzettingen van afgewezen vluchtelingen. De actie eindigde nadat Martinair had toegezegd zich over onze informatie te buigen en haar standpunt op papier te zetten. Naar aanleiding van dat standpunt zouden wij een keuze maken: verder praten of meer acties.

Begin januari kwam er per fax een briefje dat wij, indien we er nog prijs op stelden, een vervolggesprek konden plannen. In reactie daarop wezen we Martinair nogmaals op de gemaakte afspraak: standpunt op papier. De brief kwam kort daarna. Deze bevatte globaal hetzelfde standpunt als al tijdens de bezetting door Martinair was uitgedragen. In het kort: Martinair is een vervoersmaatschappij en stelt haar vliegtuigen beschikbaar. Het besluit tot uitzetting is op democratische wijze tot stand gekomen. Martinair gaat er van uit dat landen waar naartoe wordt uitgezet veilig zijn totdat het tegendeel is bewezen.
In die laatste opmerking zagen wij toch enige ruimte om verder te praten. Wij waren benieuwd naar het moment waarop voor Martinair het tegendeel zou zijn bewezen. Er werd zodoende een afspraak gemaakt voor 22 januari. Bij het gesprek waren namens Martinair aanwezig Martin Schr”der (directeur), Udo Buys (persvoorlichter) en dhr. van Lokven.

Het tegendeel

Al vrij snel in het gesprek werd duidelijk dat de brief in de prullenbak kon. De brief was geschreven in afwezigheid van Martin Schr”der, die ons eerst - ter ori‰ntering - een uur de oren van ons hoofd vroeg over van alles en nog wat m.b.t. het asielbeleid. Vervolgens legde hij een voorstel op tafel:
1. Martinair stopt met gedwongen groepsuitzettingen;
2. Als Martinair benaderd wordt met de vraag of zij een vliegtuig wil verhuren voor vrijwillige terugkeer, zal eerst het Autonoom Centrum worden gevraagd te onderzoeken of er inderdaad sprake is van vrijwilligheid;
3. Alles blijft buiten de publiciteit.
Er is daarna nog een uur gepraat over het laatste punt, dat in onze ogen volstrekt onzinnig was. Voor Martinair was het van belang omdat zij geen onderdeel willen zijn van een maatschappelijk debat. Volgens ons zou sowieso duidelijk worden dat Martinair stopt met groepsuitzettingen en kwam de publiciteit er toch wel. Bovendien is het volstrekt in strijd met onze manier van werken om achter gesloten deuren iets te regelen.

'Geen commentaar'

De volgende dag hebben we Martinair per brief laten weten dat we verheugd waren over hun beslissing, maar deze toch naar buiten zouden brengen. We hebben aangeboden daarbij rekening te houden met belangen van het bedrijf. Gevolg van onze brief was een nieuw gesprek. Dat vond plaats op 5 februari in Hotel Americain. Martinair bleef het oneens met ons besluit de zaak naar buiten te brengen. Het bedrijf had nog wel het verzoek dat dan op zo'n manier te doen dat het zich niet gedwongen zou voelen te moeten reageren. Zij moest kunnen volstaan met 'geen commentaar'. Dat is de reden dat het persbericht, dat wij op 6 februari verstuurd hebben, voorzichtiger was gesteld dan wij gewend zijn te doen.

Wij zijn verheugd over de stap van Martinair en beschouwen het als een stimulans voor iedereen die gelooft dat veranderingen wel degelijk mogelijk zijn.