ten kantore van het AC

op 7 november '97

KLM: Dig Ishta, Corporate Communications Officer

Claudius Wolff

KLM beroept zich op de vervoersplicht.

KLM heeft de plicht personen en cargo te vervoeren.

Bij incheckbalies wordt gecontroleerd op reispapieren: ticket en paspoort of eenmalig reisdocument (laissez passer). Het zou discriminatoir zijn, aldus Dig Ishta, om op andere aspecten van een reiziger te controleren. Dat gebeurt dan ook niet, zegt hij.

Op de opmerking dat aan de andere kant, in herkomstlanden, wel op personen gecontroleerd wordt, de instapcontrole, reageert Ishta dat KLM van niets weet. Er is geen samenwerking met KLM bij instap-controle door Kmar.

KLM doet geen groepsuitzettingen.

Die ene vlucht met Somaliërs naar Djibouti was een uitzondering. Deze werd ter plaatse door Martinair overgenomen. De groep wilde niet uitstappen aldus Claudius Wolff. De vlucht ging retour Nederland.

Justitie meldt reizigers aan bij de KLM. Op de lijst staan de volgende gegevens van de persoon: geslacht, bestemming, wie geboekt heeft (reisburo), wat betaald is, de klasse waarin gereisd wordt, een telefoonnummer voor het geval dat de vlucht vertraagd is, of voor andere vluchtgegevens. Niet staat nationaliteit vermeld.

KLM wil niet weten wie er meevliegen, kan niet op personen gaan selecteren.

KLM is geen chartermaatschappij à la Martin Air.

Justitie had een reisburo, dat vluchten boekte, Government Travel, maar dit buro is geprivatiseerd. Nu staat er achter door Justitie geboekte personen 'non-ref-just', non referrable justice. De KLM heeft met grote opdrachtgevers company-accounts, tarief-afspraken. Bij non-referrable houdt het in dat de boeking niet voor geld inwisselbaar is.

De veiligheid aan boord moet gegarandeerd zijn. Iedereen gaat door de security-check. De opmerking dat vluchtelingen veelal via de grond als pakket naar binnengeschoven worden kan Ishta niet beamen. Volgens hem gaat iedereen langs de incheckbalies.

Bij veiligheidsrisico's is het de gezagvoerder die kan weigeren een reiziger mee te nemen. Dit geldt bv. in geval van dronkenschap of stoned-zijn. Ook kan de KLM bemerken aan begeleidende marechaussee dat het om een gedwongen uitzetting gaat.

De KLM, Ishta, meldt dat commerciële bedrijven geen democratische controle hebben. KLM noemt zich een 'economische realiteit'.

Veiligheid aan boord zowel als bij landing moet gewaarborgd zijn. Bij oorlogen of in geval van een internationale boycot, zoals na de Lockerbee-affaire bij Libië en de Golfoorlog en Irak kan het bedrijf de vluchten staken.

Als wij de uitzettingen niet doen, dan doet Lufthansa het wel, zegt Ishta.

Je kunt over een proces twisten, maar KLM kan niet op de stoel van Justitie of Tweede Kamer gaan zitten. Ishta verwijst ons dan ook voortdurend naar beleidsmakers en TK. Niet het uitvoerende bedrijf maar zij zijn verantwoordelijk. KLM voelt aan dat je tegenwoordig ook niet om normen en waarden van de maatschappij heen kunt. Op de vraag of KLM niet naast milieu-aspecten een mensenrechtenparagraaf kan inbouwen zegt Ishta dat niet kan.

Wel voelt hij aan dat KLM open moet staan voor ethisch bedrijfsvoeren; in dit geval meldt Ishta dat wij misstanden bij verwijderingen maar moeten melden aan KLM.

Het gesprek draait in kringetjes rond en eindigt met de opmerking van KLM dat wij hen kunnen informeren. Wij krijgen geen garantie dat met die info daadwerkelijk serieus iets gebeurt. Iskta wil duidelijk zo lang mogelijk in gesprek blijven. Hij heeft vroeger ook het Maagdenhuis mee bezet...!