Intimidaties van het bezoek aan de grensgevangenis (maart 1994)
Gebouw van Leugens brochure in 12 hoofdstukken naar aanleiding van 1 jaar grensgevangenis, mei 1993
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (12 november 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (25 oktober 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (15 oktober 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (29 april 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (20 april 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (7 april 1993)
Demonstratie na een jaar grensgevangenis (6 april 1993)
"Bijna helft gevangenen bleef in Nederland" Ervaringen van de bezoekgroep van het Autonoom Centrum in het Grenshospitium, 1992
Isolatie en overplaatsingen: de praktijk van de grensgevangenis (december 1992)
De grensgevangenis en racisme (opening 6 april 1992)
april 1993
PERSBERICHT 20 APRIL
JUSTITIE HAALT BAKZEIL ONDER DREIGING KORT GEDING
Vandaag, 20 april, is kort voor 17.00 uur duidelijk geworden dat Justitie het bezoekverbod dat op 30 maart was afgevaardigd tegen Autonoom Centrum heeft ingetrokken. Deze reaktie van Justitie is identiek aan de vorige reakties en slechts bedoeld om een kort geding te voorkomen. Een overzicht. Op 30 maart wordt één van onze medewerkers uit de grensgevangenis verwijderd. Op 31 maart wordt in een brief aan de direktie van de grensgevangenis ge‰ist dat deze weigering in de vorm van een maatregel kenbaar wordt gemaakt aan de vluchtelingen die wij op 30 maart hadden willen bezoeken. De reaktie van de direktie is vijf van deze vluchtelingen onder druk een verklaring te laten afleggen dat zij geen bezoek van ons willen. In de dagen er na probeert onze advokate herhaaldelijk opheldering te krijgen over het warom van de weigering. op haar verzoeken wordt niet gereageerd. Wel wordt door de direktie en het Ministerie van Justitie aan journalisten verklaard dat wij geweigerd zijn omdat wij onrust zouden veroorzaken in de grensgevangenis. Een volgend verzoek om opheldering, vergezeld van een ultimatum en een dreiging met een kort geding de aankondiging van een op die dag van kracht geworden nieuwe bezoekregeling op (7 april). Deze wordt bekend 20 minuten voor het verstrijken van het ultimatum. Omdat we er dan nog steeds niet in mogen, volgt opnieuw een ultimatum. Ondertussen wordt ons ook duidelijk gemaakt dat wij geen telefonisch kontakt meer mogen hebben met vluchtelingen. De datum voor het kort geding wordt vastgesteld op 21 april, 10.30 uur. Op 20 april komt na vieren bij onze advokaat eindelijk de nieuwe bezoekregeling binnen, vergezeld van een 'telefoon regeling 'grenslogies''. Om de eerste regeling werd al twee weken door onze advokate verzocht; de telefoonregeling is gedateerd op 15 april. Hiermee vallen de gronden voor ons kort geding weg. Duidelijk is dat Justitie bang is een konfrontatie in de rechtszaal met ons aan te gaan. Liever bedient Justitie zich van achterbakse manieren om eerst kontakten tussen ons en gedetineerden onmogelijk te maken en vervolgens van op zelfde achterbakse manier om een kort geding onmogelijk te maken. Ondertussen zijn wij twee weken lang van alles en nog wat beschuldigd om het bezoekverbod te legitimeren. Nu wordt het ons zonder enige nadere toelichting opeens weer toegestaan op bezoek te komen. Het betekent niets anders dan dat Justitie geen enkele grond heeft gehad ons de toegang tot de grensgevangenis te ontzeggen, en om een afgang in de rechtszaal te voorkomen ons weer toelaat. De nieuwe bezoekregeling houdt echter opnieuw nadrukkelijk de mogelijkheid open ons de toegang te ontzeggen. Voor het geval dit mocht gebeuren ligt er al een nieuw kort geding klaar.
De nieuwe bezoek- en telefoonregeling laten niets heel van het beeld dat Kosto een jaar geleden schetste van de grensgevangenis; een 'semihotel' met grote vrijheden. Bezoek kan voortaan slechts plaatsvinden na een door de vluchteling ingediend verzoek daartoe. Het dient plaats te vinden in bloktijden van minimaal anderhalfuur per week. Het nieuwe reglement vermeldt dat per bloktijd slechts ‚‚n vluchteling bezoek kan ontvangen. De mogelijk voor vluchtelingen bezoek te ontvangen is dus sterk ingeperkt. Ook mogen wij wel weer op bezoek, maar zeer beperkt. Het hangt van de willekeur van de direktie en personeel af bezoek toe te laten. Voor bezoekers bestaat geen mogelijkheid te klagen over weigeren van bezoek. Verder is sinds 15 april een geheel nieuw artikel aan het reglement toegevoegd. De nieuwe telefoonregeling houdt in dat degene die telefonisch kontakt wil zijn/haar telefoonnummer dient achter te laten bij de receptie. Hij/zij wordt dan teruggebelt door de vluchteling als deze dat wil. om je een voorstelling te maken van wat dit voor de vluchtelingen betekent, is het belangrijk te vermelden dat zij dus vanaf 15 april de twintig gulden die zij per week krijgen ook moeten gebruiken voor kontakten met de buitenwereld, waaronder bijvoorbeeld hun familie in andere landen. Het betekent zodoende een enorme beperking van de vrijheid die zij hadden om telefonisch kontakt te kunnen hebben met de buitenwereld. Ook het feit dat telefonisch kontakt slechts mogelijk is na tussenkomst van het personeel is een ernstige beperking. Het is sowieso een psychologische barriere omdat een vluchteling eerst toestemming van degenen die hen vasthouden moeten vragen. Bovendien kan nu van te voren druk kan worden uitgeoefend bepaald bezoek niet aan te vragen.
De afgelopen weken hebben twaalf advokaten laten weten ons werk als belangrijke aanvulling op hun werkzaamheden te beschouwen, en als belangrijke psychologische ondersteuning voor hun kli‰nten. tevens zijn er vele steunbetuigingen bij ons bibnnengekomen van andere vluchtelingenorganisaties, die zich in soortgelijke bewoordingen uitspreken over onze werkzaamheden in de grensgevangenis. Zo heeft de Taakgroep vluchtelingen van de Raad van Kerken Amsterdam middels een brief bij Kosto geprotesteerd. De anderen, waaronder het samenwerkingsverband Migranten zonder Verblijfsvergunnig, heeft bij de direktie geprotesteerd. Bovendien hebben ook de afgelopen weken weer verschillende vluchtelingen te kennen gegeven bezoek van ons te willen ontvangen.
Ondertussen is ook duidelijk geworden dat de advocaten in toenemende mate hinder beginnen te ondervinden van het verscherpende regime in de grensgevangenis. Kon er tot voorkort door mede-gedetineerden getolkt worden, sinds een paar dagen mag dat slechts nog door erkende tolken. In het geval een advokaat geen tolk kan krijgen, wat regelmatig voorkomt, is dus voortaan iedere konversatie onmogelijk. Een beperking van de mogelijkheden tot rechtsbijstand.
Tot slot willen we hier nog de aandacht vestigen op de drie vluchtelingen die verblijven in Nieuwersluis. Vandaag zou de Raadkamer Utrecht uitspraak doen in het opheffingsverzoek dat door hun advokaten was aangespannen. Opnieuw heeft de Raadkamer besloten de beslissing uit te stellen. Voor de drie betekent het dat zij, omdat zij op 2 april hun beklag wilden doen bij de direkteur, al bijna drie weken in totale in isolatie verblijven.
Wij overwegen verdere stappen in de vorm van een bodemprocedure of een klacht bij de Nationale Ombudsman, om deze ernstige vrijheidsbeperkingen van onschuldige mensen ongedaan te maken.
