Intimidaties van het bezoek aan de grensgevangenis (maart 1994)
Gebouw van Leugens brochure in 12 hoofdstukken naar aanleiding van 1 jaar grensgevangenis, mei 1993
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (12 november 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (25 oktober 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (15 oktober 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (29 april 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (20 april 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (7 april 1993)
Demonstratie na een jaar grensgevangenis (6 april 1993)
"Bijna helft gevangenen bleef in Nederland" Ervaringen van de bezoekgroep van het Autonoom Centrum in het Grenshospitium, 1992
Isolatie en overplaatsingen: de praktijk van de grensgevangenis (december 1992)
De grensgevangenis en racisme (opening 6 april 1992)
april 1993
Persverklaring 7 april 1993.
Medewerkers Werkgroep Vluchtelingen van het Autonoom Centrum spant kort geding aan tegen Justitie wegens het haar opgelegde verbod vluchtelingen te bezoeken en telefonisch kontakt op te nemen met vluchtelingen binnen de grensgevangenis in Amsterdam Zuid-Oost en het HvB Nieuwersluis.Op 29 maart was er volgens Justitie sprake van plannen tot brandstichting en gijzeling van personeel door vluchtelingen in de grensgevangenis. Tot nu toe is (ons) hier nog niets van gebleken. Geen bewijslast, alleen zouden er brandmelders afgeplakt zijn, zegt justitie. Wat wij gehoord hebben van vluchtelingen is dat zo'n 50 vluchtelingen wilden demonstreren tegen de detentie en het slechte eten. De volgende dag, 30 maart werd één van onze medewerkers tijdens ons wekelijks bezoek verzocht onmiddellijk het gebouw te verlaten, zonder opgave van redenen. Hij was in gesprek met een vluchteling, aan wie evenmin redenen voor deze sommatie werden medegedeeld. Wij hebben zowel die dinsdagmiddag als woensdag 31 maart geprobeerd de direktie te bereiken per telefoon, tevergeefs. Inmiddels bleek dat we geen telefonisch kontakt meer mochten hebben met vluchtelingen. Daarop hebben we een fax gestuurd naar de direktie met wederom het verzoek om opheldering. Wij hebben nooit antwoord gekregen. Daarop heeft onze advokate S. Land telefonisch kontakt gezocht met adj. direkteur Politiek, maar daar heeft hij ook niet aan duidelijk gemaakt wat precies de reden was. Wel zij hij dat er van alle vluchtelingen die we dinsdag wilden bezoeken (zeven) schriftelijke verklaringen waren dat ze ons niet meer wilden ontvangen en dat wij tot dan toe niets voor hun zaak gedaan hadden. Ook zei hij dat het na ieder bezoek van ons onrustig was. (Deze beschuldiging hebben hij en Justitie al eens eerder geuit. Maandag 29 maart hebben we hem nog gebeld om hier uitleg over te krijgen. Hij zei dat je dat (de onrust) kon zien aan vluchtelingen en daar bleef het bij.) Vervolgens heeft onze advokate een brief geschreven aan de direktie van de grensgevangenis om uitleg te krijgen over de verklaringen. Hier is geen antwoord op gekomen. Een laatste poging is gisteren gedaan door onze advokate. Zij heeft een brief aan van Huet geschreven met daarin het verzoek om voor vandaag 17.00uur het ‚‚n en ander te verduidelijken. Er is geen reaktie gekomen. Uit de krant konden we vernemen dat er volgens Justitie, in tegensteling tot wat Politiek zei, sprake is van vijf schriftelijke verklaringen. Inmiddels hebben we zelf of anderen kontakt gehad met bijna alle vluchtelingen die we zouden bezoeken. Hieruit bleek dat zo ver we konden nagaan slechts ‚‚n een verklaring heeft geschreven. Deze heeft hij inmiddels ingetrokken. Aan zijn advokaat en ons maakte hij duidelijk dat hij door direktie van de grensgevangenis werd geintimideerd, die verklaring onder druk had geschreven en er niet achter stond. Hij wil ons nog steeds op bezoek hebben. Ook blijkt uit verhalen van andere vluchtelingen in de grensgevangenis en Nieuwersluis dat zij zwaar onder druk zijn gezet om iets tegen ons te verklaren. Bij ‚‚n daarvan is zelfs door Politiek gesuggereerd dat dat hem een vluchtelingenstatus zou opleveren.
Op dit moment hebben sinds dinsdag 30 maart, ondanks de intimidaties, achttien vluchtelingen schriftelijke of telefonisch verzoek aan ons gedaan om op bezoek te komen. E‚n ervan is inmiddels vrijgelaten en ‚‚n is gedeporteerd. Vier zitten er in Nieuwersluis. Bezoek hier moet ook via de grensgevangenis geregeld worden. Een verzoek hiertoe door ons is geweigerd. Dit is extra ernstig omdat deze mensen een veel zwaarder regime hebben dan de grensgevangenis. Ze moeten bijna de gehele dag op hun cel blijven. Er zijn geen sanitaire voorzieningen op hun cel. Bellen is vrijwel onmogelijk. Ze moeten overalls dragen en mogen eens in de vier dagen douchen. Luchten is er ook niet bij. Het regime is daarmee zelfs zwaarder dan dat in een normaal Huis van Bewaring. De enigen die bij hun op bezoek zouden willen komen zijn hun advokaat (die dat wel mag) of wij.
Vandaag hebben voor de Raadkamer Utrecht drie opheffingsverzoeken gediend van mensen die zijn overgebracht naar Nieuwersluis. E‚n van de drie is na de zitting naar Schiphol gebracht voor deportatie. De uitspraak in deze zaken is of vandaag nog of morgenochtend.
